Ημερολόγιο Πλοίου 2.557 + 92

Πολύς καιρός από την τελευταία μας επικοινωνία, πολλά γεγονότα μεσολάβησαν και άφησαν τις εντυπώσεις τους. Οι Σωτήρες απείχαν όλο αυτό το διάστημα, συνειδητά από ένα σημείο και μετά, και ο λόγος είναι ότι δεν θέλαμε να δώσουμε ιδιαίτερη αξία σε κάθε μικροπολιτική κίνηση. Άλλωστε τα γραφεία τύπου ήδη βαράνε υπερωρίες και όσοι έχετε «μανία» με την διαδικτυακή σφαίρα της Πιερίας μαθαίνετε τα νέα των αγαπημένων μας «σωτήρων».

Μέσα σε αυτό το διάστημα είδαμε εχθρούς να γίνονται φίλοι και νέους λόγους ενασχόλησης με την τοπική αυτοδιοίκηση (ιδιοτελείς σχεδόν στο σύνολό τους) να εμφανίζονται. Συμμαχίες υπόγειες και φανερές χτίζονται και λίγοι έμειναν πλέον έξω από τον χορό. Οπλιστείτε με υπομονή και ευγένεια γιατί το διάστημα μέχρι τις εκλογές πολύ θα φλερτάρουν με τον σταυρό σας και σίγουρα δεν μπορείτε και δεν πρέπει να τους ικανοποιήσετε όλους.

Αυτά που μένουν στον αφρό των ημερών, είναι η κόντρα Ιωαννίδη-Τζιτζικώστα και η ηρεμία πριν τη μπόρα στο δήμο Κατερίνης, που μόνο κάποια μπλογκο-ξεσπάσματα του Νίκου Μακρίδη διαταράσσουν. Εμείς θα σχολιάσουμε ότι πάνω από όλα είναι λυπηρό ότι δεν υπάρχει υποψήφιος Περιφερειάρχης με πλάνο για την Πιερία και δυστυχώς όσοι πέρασαν από τα μέρη μας επιχειρούν να πωρώσουν το εν δυνάμει κοινό τους.

Από την άλλη, αλγεινή εντύπωση προκάλεσε στον κόσμο της Πιερίας ο τρόπος με τον οποίο οι εκλεγμένοι άρχοντες του τόπου υποδέχθηκαν τον μητροπολίτη, γεμίζοντας βάγια τους δρόμους και ξοδεύοντας κοντά στις 50 χιλ. ευρώ, δήμος και περιφέρεια μαζί. Άρτος και θεάματα, θα πει κανείς, μόνο που το να χορταίνεις τον πεινασμένο με θέαμα και να τραπεζώνεις βάσει πρωτοκόλλου τους χορτάτους έχει αν μη τι άλλο αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. Για να μην πούμε τίποτα άλλο, ο νέος μητροπολίτης θα κριθεί από τις αντοχές του να παραμείνει μακριά από πολιτικά παιχνίδια και συναλλαγές, ακόμα και ως παρατηρητής.

Επιπλέον, η Πιερία «έπεσε από τα σύννεφα» για μια ακόμα φορά, στο άκουσμα ότι θα γκρεμιστεί η γέφυρα του Κορινού (η οποία εδώ και χρόνια δεν έχει συντηρηθεί), χωρίς να έχει χτιστεί η καινούρια. Στο έργο αυτό έπαιξαν και πάλι οι ίδιοι πρωταγωνιστές, ενώ η «παραγωγή» ήταν σχετικά φτωχική σε «κομπάρσους».

Δεν ξέρουμε αν ο κόσμος του Κορινού και της Κατερίνης αποστρέφεται τους πολιτικούς που μόνο στα λόγια ορθώνουν ανάστημα και υπερασπίζονται τα συμφέροντα του τόπου ή και πάλι δεν θεωρεί ότι μπορεί να αποτρέψει την απομόνωση και καταδίκη μιας κοινωνίας που αποτελεί υπολογίσιμο κρίκο και της οικονομικής δραστηριότητα του τόπου.

Μακριά από τα πυροτεχνήματα των ημερών λοιπόν, οι Σωτήρες θα επιχειρήσουν μια εποικοδομητική κριτική των γεγονότων, αποφεύγοντας να παίξουν το παιχνίδι των εντυπώσεων, που τόσο πολλοί αγαπούν οι «σταυροφόροι» υποψήφιοι. Άξιοι και μη, όλοι κρίνονται και… «άσπρος κώλος – μαύρος κώλος, στο ποτάμι φαίνεται»!